Waarom is het soms toch zo moeilijk om afscheid te nemen van oude kleding? Je hoeft maar met je hand over de stof te gaan en de herinneringen komen weer terug: die heerlijke zomervakantie waar je dat leuke bloesje kocht; je favoriete broek om in op de bank te hangen en film te kijken; je lievelingsvest waar de gaten nu toch echt in vallen.
Bij kleding van een overleden dierbare is dat gevoel vaak nog sterker. Je weet nog zo goed hoe dol je moeder was op haar feestjurk, of hoe graag je vader in de tuin werkte in zijn geliefde oude werkjasje. Na het afscheid rest het ordenen en opruimen van de spullen en vroeg of laat kom je dan ook bij de kleding uit. Vaak geef je de gewone kledingstukken weg en hou je een paar bijzondere waar je geen afscheid van kunt nemen. Wat er dan meestal gebeurt is dat deze ergens onderin een kast belanden en de bijbehorende herinnering langzaam vervaagt.
De eerste keer dat ik iets van bewaarde kleding maakte was na het overlijden van een dierbare vriendin. Voor haar dochter maakte ik een kleed van haar kleding, we gebruikten haar lievelingsvest met roosjes, haar zomerbloesje maar ook de soepele joggingbroeken die ze tijdens haar ziekte had gedragen. Toen merkte ik hoeveel troost het kan geven om op deze manier een aandenken te hebben, en ook hoeveel warme herinneringen er zo boven komen. Dat inspireerde mij om op dit pad door te gaan.
Nu heb ik alweer een paar jaar mijn eigen bedrijf Textiel voor de Ziel. Ik werk met gedragen of gebruikt textiel en geef het een tweede leven. Een kleed om op je bank te leggen of aan de muur te hangen, of een kussen om lekker vast te houden bijvoorbeeld. Samen zoeken we de kledingstukken uit en bepalen wat het ontwerp gaat worden. Of je nu maar 1 kledingstuk hebt of een hele stapel, er is altijd wel iets van te maken waardoor de mooie herinneringen voor jou bewaard blijven. Zo houden we de ziel in jouw textiel vast!
Eveline Timmermans
コメント